غیبت کبری حضرت صاحب العصر و الزمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) از تاریخ چهارم شوال 329 هجری قمری شروع شده است. حضرت بقیه الله (ارواحنا له الفداء) توقیعی یرای آخرین نایب خود نوشتند و شیعیان را از این امر خطیر آگاه نمودند:
طبرسى در كتاب «احتجاج» نقل كرده است كه این توقیع از ناحیه مقدسه امام زمان براى ابوالحسن سمرى (نائب چهارم حضرت) بیرون آمد: «اى على بن محمد سمرى بشنو! خداوند پاداش برادران (دینى) تو را در مرگ تو بزرگ گرداند. تو تا شش روز دیگر خواهى مرد. پس به كارهاى خود رسیدگى كن و به هیچ كس به عنوان جانشینى خود وصیت منما كه غیبت كامل واقع شده است و دیگر ظهورى نیست مگر بعد از آنكه خداوند اجازه دهد و آن پس از گذشت زمانها و قساوت دلها و پر شدن زمین از ستم خواهد بود. به زودى در میان شیعیان كسانى پیدا می شوند كه ادعا مى كنند مرا دیده اند. آگاه باش كه هر كس پیش از خروج سفیانى و صیحه آسمانى ادعا كند كه مرا دیده است، دروغ می گوید و بر من افترا مى بندد. و لا حول و لا قوّة الّا باللَّه العلىّ العظیم.»
توضیح مؤلف: اینكه می فرماید: «كسانى پیدا می شوند و ادعا می كنند مرا دیده اند» شاید مقصود كسانى باشند كه ادعا می كنند حضرت را دیده اند و از جانب وى نیابت دارند و بخواهند مانند سفرا اخبار آن حضرت را به شیعیان برسانند.
مهدی موعود ( ترجمه جلد 51 بحار الأنوار)، محمد باقر مجلسی، ترجمه علی دوانی، صفحه 928
شیخ الطائفه در كتاب غیبت از مفضل بن عمر روایت می كند كه گفت: شنیدم حضرت صادق (علیه السّلام) مى فرمودند: صاحب الامر دو غیبت دارد یكى از آنها به طول می انجامد تا جایى كه بعضى می گویند: او مرده است و برخى مى گویند كشته شده است و عده اى می گویند رفته است تا آنجا كه جز قلیلى از یارانش كسى بر اعتقاد به وجود و ظهور وى باقى نمى ماند. هیچ كس نه اولاد او و نه دیگران جز خداوندى كه ظهور او به دست وى است. از مكان او اطلاع ندارند.
مهدی موعود ( ترجمه جلد 51 بحار الأنوار)، محمد باقر مجلسی، ترجمه: علی دوانی، صفحه 930
شیخ صدوق در كمال الدین از زراره روایت می كند كه گفت: از حضرت امام صادق (علیه السّلام) شنیدم که مىفرمودند: مردم امام خود را گم مى كنند، او در موسم حج در بین مردم است و آنها را مى بیند ولى آنها او را نمى بینند.
در كمال الدین از محمد بن موسى متوكل و او از حمیرى روایت مى كند كه گفت: از محمد بن عثمان شنیدم می گفت: « و اللَّه انّ صاحب هذا الامر یحضر الموسم كلّ سنة فیرى النّاس و یعرفهم و یرونه و لا یعرفونه » به خدا قسم صاحب الامر هر سال در موسم حج حاضر مى شود و مردم را مى بیند و آنها را می شناسد، مردم هم او را مى بینند ولى نمی شناسند!
مهدی موعود ( ترجمه جلد 51 بحار الأنوار)، محمد باقر مجلسی، ترجمه: علی دوانی، صفحه 929 – 930
عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ الْحَجَّاجِ عَنِ الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ (ع) عَنْ أَبِیهِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِی (ع) عَنْ أَبِیهِ عَلِی بْنِ الْحُسَینِ (ع) قَالَ، قَالَ الْحُسَینُ بْنُ عَلِی (ع) فِی التَّاسِعِ مِنْ وُلْدِی سُنَّةٌ مِنْ یوسُفَ وَ سُنَّةٌ مِنْ مُوسَى بْنِ عِمْرَانَ ع وَ هُوَ قَائِمُنَا أَهْلَ الْبَیتِ یصْلِحُ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى أَمْرَهُ فِی لَیلَةٍ وَاحِدَةٍ. (كمال الدین و تمام النعمة، جلد اول صفحه 316 - 317)
عبد الرّحمن بن حجّاج از امام صادق از امام باقر از امام سجّاد (علیهم السّلام) روایت كند كه امام حسین (علیه السّلام) فرمودند: در نهمین فرزند من سنّتى از یوسف و سنّتى از موسى بن عمران است، او قائم ما اهل بیت است و خداى تعالى امر او را در یك شب اصلاح فرماید. (كمال الدین و تمام النعمة، ترجمه پهلوان، جلد اول، صفحه 583)
حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْحَاقَ الْمُعَاذِی رَضِی اللَّهُ عَنْهُ قَالَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ الْهَمْدَانِی الْكُوفِی قَالَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُوسَى بْنِ الْفُرَاتِ قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْوَاحِدِ بْنُ مُحَمَّدٍ قَالَ حَدَّثَنَا سُفْیانُ قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ الزُّبَیرِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ شَرِیكٍ عَنْ رَجُلٍ مِنْ هَمْدَانَ قَالَ سَمِعْتُ الْحُسَینَ بْنَ عَلِی بْنِ أَبِی طَالِبٍ ع یقُولُ قَائِمُ هَذِهِ الْأُمَّةِ هُوَ التَّاسِعُ مِنْ وُلْدِی وَ هُوَ صَاحِبُ الْغَیبَةِ وَ هُوَ الَّذِی یقْسَمُ مِیرَاثُهُ وَ هُوَ حَی. (كمال الدین و تمام النعمة، جلد اول صفحه 317)
احمد بن محمد بن اسحاق معاذی (رض) ... از مردى همدانىّ گوید از امام حسین (علیه السّلام) شنیدم كه مىفرمودند: قائم این امّت نهمین فرزند من است او صاحب غیبت است و او كسى است كه میراثش را در حیاتش تقسیم كنند. (كمال الدین و تمام النعمة، ترجمه پهلوان، جلد اول، صفحه 583)
حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ زِیادِ بْنِ جَعْفَرٍ الْهَمَدَانِی قَالَ حَدَّثَنَا عَلِی بْنُ إِبْرَاهِیمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ عَبْدِ السَّلَامِ بْنِ صَالِحٍ الْهَرَوِی قَالَ أَخْبَرَنَا وَكِیعُ بْنُ الْجَرَّاحِ عَنِ الرَّبِیعِ بْنِ سَعْدٍ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ سَلِیطٍ قَالَ قَالَ الْحُسَینُ بْنُ عَلِی بْنِ أَبِی طَالِبٍ (ع) مِنَّا اثْنَا عَشَرَ مَهْدِیاً أَوَّلُهُمْ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلِی بْنُ أَبِی طَالِبٍ وَ آخِرُهُمُ التَّاسِعُ مِنْ وُلْدِی وَ هُوَ الْإِمَامُ الْقَائِمُ بِالْحَقِّ یحْیی اللَّهُ بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها وَ یظْهِرُ بِهِ دِینَ الْحَقِ عَلَى الدِّینِ كُلِّهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ لَهُ غَیبَةٌ یرْتَدُّ فِیهَا أَقْوَامٌ وَ یثْبُتُ فِیهَا عَلَى الدِّینِ آخَرُونَ فَیؤْذَوْنَ وَ یقَالُ لَهُمْ مَتى هذَا الْوَعْدُ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِینَ أَمَا إِنَّ الصَّابِرَ فِی غَیبَتِهِ عَلَى الْأَذَى وَ التَّكْذِیبِ بِمَنْزِلَةِ الْمُجَاهِدِ بِالسَّیفِ بَینَ یدَی رَسُولِ اللَّهِ (ص). (كمال الدین و تمام النعمة، جلد اول صفحه 317)
عبد الرّحمن بن سلیط گوید امام حسین (علیه السّلام) فرمودند: از ما خاندان دوازده مهدىّ خواهد بود كه اوّلین آنها امیر المؤمنین علی بن أبى طالب است و آخرین آنها نهمین از فرزندان من است و او امام قائم به حقّ است و خداى تعالى زمین را به واسطه او پس از موت زنده كند و دین حقّ را به دست او بر همه ادیان چیره نماید گرچه مشركان را نا خوش آید. او را غیبتى است كه اقوامى در آن مرتدّ شوند و دیگرانى در آن پا برجا باشند و اذیت شوند و به آنها بگویند: اگر راست مى گوئید این وعده چه وقت عملى شود؟ بدانید كسى كه در دوران غیبت او بر آزار و تكذیب صابر باشد مانند مجاهدى است كه با شمشیر پیش روى رسول خدا (صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم) مجاهده كرده است. (كمال الدین و تمام النعمة، ترجمه پهلوان، جلد اول، صفحه 584)
عَنْ یحْیى بْنِ وَثَّابٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ قَالَ سَمِعْتُ الْحُسَینَ بْنَ عَلِی ع یقُولُ لَوْ لَمْ یبْقَ مِنَ الدُّنْیا إِلَّا یوْمٌ وَاحِدٌ لَطَوَّلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ ذَلِكَ الْیوْمَ حَتَّى یخْرُجَ رَجُلٌ مِنْ وُلْدِی فَیمْلَأَهَا عَدْلًا وَ قِسْطاً كَمَا مُلِئَتْ جَوْراً وَ ظُلْماً كَذَلِكَ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ (ص) یقُولُ. (كمال الدین و تمام النعمة، جلد اول صفحه 318)
عبد اللَّه بن عمر گوید: از حسین بن علی (علیه السّلام) شنیدم كه مى فرمودند: از رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم چنین شنیدم که اگر از عمر دنیا جز یك روز باقى نمانده باشد خداوند آن روز را به قدرى طولانى فرماید تا آنكه مردى از فرزندان من خروج نماید و زمین را از عدل و داد آكنده سازد همچنان كه پر از ظلم و جور شده باشد، (كمال الدین و تمام النعمة، ترجمه پهلوان، جلد اول، صفحه 584 - 585)
حَدَّثَنَا أَبِی رَضِی اللَّهُ عَنْهُ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ یحْیى الْعَطَّارُ قَالَ حَدَّثَنَا جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ مَالِكٍ قَالَ حَدَّثَنِی حَمْدَانُ بْنُ مَنْصُورٍ عَنْ سَعْدِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عِیسَى الْخَشَّابِ قَالَ: قُلْتُ لِلْحُسَینِ بْنِ عَلِی (علیه السّلام) أَنْتَ صَاحِبُ هَذَا الْأَمْرِ قَالَ لَا وَ لَكِنْ صَاحِبُ الْأَمْرِ الطَّرِیدُ الشَّرِیدُ الْمَوْتُورُ بِأَبِیهِ الْمُكَنَّى بِعَمِّهِ یضَعُ سَیفَهُ عَلَى عَاتِقِهِ ثَمَانِیةَ أَشْهُرٍ. (كمال الدین و تمام النعمة، جلد اول صفحه 318)
عیسى خشّاب گوید: به امام حسین (علیه السّلام) گفتم: آیا شما صاحب الامر هستید؟ فرمود: خیر و لیكن صاحب الامر طرید و شرید و خونخواه پدرش و داراى كنیه عمویش مى باشد او شمشیرش را هشت ماه روى دوش خود مى نهد. (كمال الدین و تمام النعمة، ترجمه پهلوان، جلد اول، صفحه 585)
اترك تعليق