حجاب شرعی دو نوع است: حجاب ظاهری و باطنی.
حجاب ظاهری همان حجابی است که خداوند متعال زنان و دختران را به التزام و رعایت او امر نموده است. همانند پوشاندن بدن مقابل مردان نامحرم.
در این خصوص خداوند متعال در قرآن کریم به بندگان خود امر فرموده و احادیث پیامبر (صلی الله علیه وآله) و اهل بیت ایشان (علیهم السلام) بر آن تاکید کرده اند.
فقها به صورت مفصل حدود حجاب را در رسالات عملیه بیان نموده اند . در اینجا به اختصار اشاره می کنیم:
آنچه در حجاب واجب است پوشاندن اجزای بدن به جز کف دستان و گردی صورت از نامحرم است.
پوشش باید ویژگی های ذیل را دارا باشد:
1- جذاب نباشد ؛ از رنگهای تند که باعث جلب توجه می شود؛ نباشد.
2- تنگ و بدن نما نباشد؛ به طوری که شکل و اندازه اندام بدن معلوم نباشد.
3- ضخیم باشد؛ به طوری که اندام بدن دیده نشود.
اگر اموری که در بالا ذکر شد در پوشش باشد، این پوشش اسلامی است.
لازم به یادآوری است که پوشش روی پا نیز در مقابل نامحرمان واجب است.
حجاب باطنی: آنچه خداوند متعال دختران و زنان و همچنین پسران و مردان را به آن امر نموده است و احادیث پیامبر اکرم (صل الله علیه وآله وسلم) و ائمه اطهار (علیهم السلام) بر آن تاکید نموده اند.
منظور از حجاب باطنی دوری از هر چیزی است که انسان را به فساد و گناه می اندازد.
یعنی عفت و حشمت و نگاه نکردن به نامحرم است. حجاب باطنی همان رفتار دختران و زنان و پسران و مردان است و این دو نوع حجاب هر کدام مکمل دیگری است و حجاب ظاهری بدون مراعات نمودن حجاب باطنی معنایی ندارد.
وَإِذَا سَأَلْتُمُوهُنَّ مَتَاعًا فَاسْأَلُوهُنَّ مِن وَرَاءِ حِجَابٍ ۚ ذَٰلِكُمْ أَطْهَرُ لِقُلُوبِكُمْ وَقُلُوبِهِنَّ هنگامی که چیزی از وسایل زندگی را (به عنوان عاریت) از آنان [ همسران پیامبر] می‌خواهید از پشت پرده بخواهید؛ این کار برای پاکی دلهای شما و آنها بهتر است. ( سوره مبارکه احزاب، آیه 53)
قُل لِّلْمُؤْمِنِينَ يَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَيَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ۚ ذَٰلِكَ أَزْكَىٰ لَهُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا يَصْنَعُونَ * وَقُل لِّلْمُؤْمِنَاتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَيَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا ۖ وَلْيَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَىٰ جُيُوبِهِنَّ ۖ وَلَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبَائِهِنَّ أَوْ آبَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنَائِهِنَّ أَوْ أَبْنَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِي إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِي أَخَوَاتِهِنَّ أَوْ نِسَائِهِنَّ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُنَّ أَوِ التَّابِعِينَ غَيْرِ أُولِي الْإِرْبَةِ مِنَ الرِّجَالِ أَوِ الطِّفْلِ الَّذِينَ لَمْ يَظْهَرُوا عَلَىٰ عَوْرَاتِ النِّسَاءِ ۖ وَلَا يَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِيُعْلَمَ مَا يُخْفِينَ مِن زِينَتِهِنَّ ۚ وَتُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِيعًا أَيُّهَ الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ .
به مؤمنان بگو چشمهای خود را (از نگاه به نامحرمان) فروگیرند و عفاف خود را حفظ کنند؛ این برای آنان پاکیزه‌تر است؛ خداوند از آنچه انجام می‌دهید آگاه است* و به زنان با ایمان بگو چشمهای خود را (از نگاه هوس‌آلود) فروگیرند و دامان خویش را حفظ کنند و زینت خود را -جز آن مقدار که نمایان است- آشکار ننمایند و (اطراف) روسری‌های خود را بر سینه خود افکنند (تا گردن و سینه با آن پوشانده شود)، و زینت خود را آشکار نسازند مگر برای شوهرانشان یا پدرانشان یا پدر شوهرانشان یا پسرانشان یا پسران همسرانشان یا برادرانشان یا پسران برادرانشان یا پسران خواهرانشان یا زنان هم‌کیششان یا بردگانشان [=کنیزانشان] یا افراد سفیه که تمایلی به زن ندارند یا کودکانی که از امور جنسی مربوط به زنان آگاه نیستند و هنگام راه رفتن پاهای خود را به زمین نزنند تا زینت پنهان شان آشکار شود (و صدای خلخال که برپا دارند به گوش رسد.) و همگی به سوی خدا بازگردید ای مؤمنان، تا رستگار شوید. (سوره نور آیه های 30 و 31)
اترك تعليق