استغفار به معناى شستشو است و توبه به معناى كسب كمالات است، مانند شخص آلوده كه باید اول لباس چركین را از تن بیرون بیاورد و خود را شستشو بدهد وبعد لباس پاکیزه به تند کند.
استغفار از ماده غَفَرَ و در لغت و به معنای طلب مغفرت است و در اصطلاح به معنی درخواست زبانی وعملی آمرزش است.
تفاوت استغفار و توبه :
گروهى معتقدند كه فرقى میان استغفار و توبه نیست. براى آنكه استغفار و توبه یكى است و توبه تاكید استغفار است.
ولى گروهى دیگر، میان آن دو فرق گذاشته اند، به آن جهت كه استغفار مقدم بر توبه است و تقدم استغفار بر توبه به این معناست كه انسان باید خود را از گناهان پاک کند وپس از آن خود را به اوصاف الهى آراسته کند.
دلیلی بر تفاوت استغفار و توبه :
استغفار، آمرزش خواهی از گناهان برای پاک کردن روح از آلودگی‌‌ها و نابودی عقاید و اعمالی مانند شرک و معصیت است و توبه اقدام برای زینت دادن روح به صفات پسندیده، مانند توحید و ایمان و
فرمان‌های الهی است ، در نتیجه استغفار به معنای طلب آمرزش؛ و توبه به معنای بازگشت به خدا در مقام عمل است.
توبه تنها از شخص تائب (توبه کننده) صورت مىگیرد و نیابت بردار نیست ،
اما استغفار (طلب آمرزش) از طرف شخصی دیگربه نحوه نیابت نیز ممکن است، همانطور که یعقوب براى فرزندانش استغفار کرد و یا فرشتگان براى مۆمنان ، و پیامبر و اولیاى الهى براى پیروان خود طلب مغفرت و بخشش مىکنند.
استغفار نوعى دعا است، چنان که امام صادق(علیه السلام) فرمودند: (استغفار جامع ترین دعاها است) در حالى که توبه، از مقوله دعا به شمار نمى رود.
استغفار یک عمل مستحبى محسوب مىشود، اما توبه واجب و فریضه است و شرط آن ندامت و پشیمانی ازاعمال ناپسند گذشته و عزم بر این که هرگز آنها را تکرار نکند.
گردآورنده : زکیه نبهانی
اترك تعليق