خطبه دوم نماز جمعه کربلاء به امامت سيد احمد صافی در تاریخ يازدهم رمضان ۱۴۴۰ هجری برابر با بیستم و هفتم اردیبهشت 1398 شمسی

برادران و خواهران؛ بدون شک جوانان، آینده هر کشوری هستند. و هر کشوری سعی دارد با جوانان خود آینده ای درخشانی را برای خود ترسیم کند. ما در واقع مشکلات زیادی داریم، متاسفانه بعضی از سخنان را نمی توان گفت، ولی آن سخن و مطلبی که در مورد مسئولیت آینده كشور است را به شکلی مختصر بيان مى كنيم. البته طبق معمول این سخنان تعمیم داده نمی شود و غرض ما از این سخنان تشخیص و شناسایی بعضی از مشکلاتی است که جوانان امروز از آنها رنج می برند. من درباره این گروه مهم (جوانان) سخنانی خواهم گفت. الحمدلله که بيشتر حاضران را جوانان تشكيل می دهند. امروز جوانان البته بعضی از جوانان را می گویم و تعمیم نمی دهم – از فشارهای زیادی رنج می برند و این فشارها قصد دارند که جوانان را به سمتی ببرند که پایه های بی مسئولیتی را در وجودشان بنا نهد.  تا جوانان از پذیرش هر گونه مسئولیتی دور شوند. اگر جوان بیست ساله یا برخی از نوجوانان در پانزده سالگی دید فکری و فرهنگی صحیحی نداشته باشند، نمی توانند به یک عنصر مفیدی در جامعه تبدیل شوند.  و این جوانان که امروز از فشارها رنج می برند نیاز دارند که کسی آنها را هدایت و راهنمایی کند. وقتی که ما جوانی را از دست می دهیم زیان خواهیم دید، او می تواند عنصر مفیدی در جامعه باشد، اگر دو جوان از دست بدهیم خسارت بزرگتر است و اگر سه جوان ...  روی سخن من با برادران جوان، عزیزان و فرزندان است، بعضی از اموری که دوست دارم همچون پدری توجه شما را به آنها جلب کنم. چون هم خودم و هم شما را مسئول می دانم و شما در این کشور خیر و برکت هستید. ما همیشه خوش بینانه نگاه می کنیم، یکی یا دو نفر استثناء و نادر هستند و برعکس اکثریت جوانان امروز مسئولیت می پذیرند و امور را می فهمند لذا سخن آسان خواهد بود. اول اینکه فرزندانم بر شما باد پشتکار و تلاش. این دوره از عمر دوره رشد، جوانی، نشاط بدنی، نشاط ذهنی و نیز نشاط عقلی است. با تمام توان خود از این اوقات و زمانها بهره ببرید، چون شما کوشا و جدی هستید و وطن را نمی سازد مگر پشتکار، اخلاص، سعی و تلاش. تلاش و پشتکار را در زندگیتان یاد بگیرید، باید که به تحقیق روی آورید، به هدفی بیندیشید در این زندگی مشکلات و سختیها هست و بر انسان واجب است که با تمام نیرو و با شجاعت تمام در گرداب سختیها وارد شود و باید که هدفی را مشخص کند. این هدف نیازمند سعی و تلاش است، اهداف فقط با امید و آرزو محقق نمی شوند، بلکه امید و آرزو چیز خوبی است اگر در پی آن عملی باشد. امید و آرزو بدون کار و عمل وجود ندارد، باید که هدفی را برای خودتان مشخص و تعریف کنید. خندیدن و وقت گذرانی بدون فایده است و شما پیش از دیگران برای آن کار پشیمان خواهید شد. منظور من از خنده، باز شدن خطوط و عضلات صورت نیست، منظور من از خنده این نیست، بلکه منظور من از خنده استفاده نکردن از وقت و گذراندن آن در امور لهو و لعب و بیهوده گویی است. لهو در سخن و در عمل بدون هیچ حاصلی، چه بسا جوانانی که وقت خود را به امور لعب می گذرانند سپس پشیمان می شوند و چه بسا انسانی که به ایام جوانی توجه ندارد و کاری را نباید انجام دهد، انجام می دهد و همواره عواقب آن کار همراه اوست حتی اگر بزرگ شود.  فرزندان من، آزمودن هر مسئله ای سودمند نیست. تجربه کردن و آزمودن بعضی از مسائل ممکن نیست چون اگر آنها را تجربه کنید از بلندی سقوط خواهید کرد. باید که مشورت کنی باید که در جایگاه یک دانش آموز در مقابل کسی که از تو بزرگتر است بنشینی در حالی که او را دلسوز و با مهر و شفقت می یابی. در این دوره نباید غرور تو را بگیرد و گمان کنی که تو می توانی هر چیزی را بفهمی و بدانی و هر چیزی را می توانی انجام دهی. ما هم جوان بودیم بعضی از ما به شصت، هفتاد یا پنجاه سالگی رسیدند باز هم جوان بودند، این تجربه ها را گذراندند تو از آنها استفاده کن. شخص مسن روزی جوان بوده، پس او دوره های جوانی را می شناسد و اگر بخواهد پند و نصیحت کند با بینش و با آگاهی نصیحت می کند و اگر بخواهد پیش آید و ارائه کند (امری را) با آگاهی و درک ارائه خواهد کرد. چقدر از جوانان اکنون وقت خود را بدون فایده و بیهوده می گذرانند؟  به خدا سوگند وقتی بعضی از این فرزندان و جوانان را می بینیم که وقتشان را در اموری که شایسته نیست می گذرانند بسیار ناراحت می شوم، چون می دانیم سرنوشت و عاقبت این کارها و این امور به چه منجر خواهد شد. امروز این جوانان، فرزندان ما هستند، طبعا روی سخن من با کسانی است که در مقابل این نسل مسئولیت دارند و باید به مسئولیت خود اهمیت دهند. این عزیزان جوانان ما هستند. جوانان، برادران و فرزندان برشماست که به آینده بیندیشید چه بسا بخشی از عدم توفیق انسان زمانی است که او فقط جلوی پای خود را می نگرد و به جلو (آینده) نگاه نمی کند. انسان با زمان حال در تعامل است چون هر روز زمان حال و حاضر را حس می کند ولی برای زمان آینده باید برنامه ای بریزی و براساس آن حرکت کنی. اگر به تمام برنامه و هدفت نرسیدی لا اقل به  بخشی از آن می رسی اما اگر هیچ برنامه ای نداشته باشی همه چیز را از دست خواهی داد. جوانان در برهه و دوره خاصی هستند باید برنامه ریزی کنید و باید که بیندیشید. شما فرزندان ما پند و نصیحت را از کسانی بگیرید که برای مصلحت و نفع شما تلاش می کنند.  شما حق ندارید که جوانان را پلی برای اهداف خود قرار دهید، اینان پسران و دختران ما هستند. خانواده های شریف و بزرگوار بیش از یک بار این مطلب را به جهت اهمیتش تکرار می کنم. خانواده های شریف و بزرگوار از شما خواهش می کنم لطفا با صمیمانه گفتگو کنید؟، دست آنها را بگیرید، به آنها یاد دهید و آنها را راهنمایی کنید، از شما می خواهم که چنین کنید؛ بنشینید از خاطرات امور با آنها سخن بگویید.  به خاطر سرگرمیهایشان از آنها روی برنگردانید و سپس آنها را از این امور سرگرم کننده باز دارید. این امر ممکن نیست. ای پدر عزیز شما بشتابید و پیش قدم شوید، ای خواهر و ای مادر با فضیلت شما بشتابید این سعادت دنیا و آخرت است که انسان مقابل فرزندانش بنشیند؛ یاد بدهد و راهنمایی کند. گوش بدهد و آنها را باور کند.  صبح و شب تلاش می کنی تا برای خانواده ات وسائل آرامش و وسایل معیشتی فراهم کنی. مقابل خانواده و فرزندانت می نشینی یک نشست خانوادگی و دلنیشین از این نشست برای راهنمایی فرزند بهره بگیر و استفاده کن. برادرانم در عراق به خانواده ها نگاه کنید، یعنی عراق کشوری است که در آن اتحاد و انسجام خانوادگی هست به خدا سوگند که ما بر این اتحاد و انسجام خانوادگی می ترسیم. بر آن می ترسیم پدر در کاری، مادر در کاری و فرزند در کاری پس امور چگونه می شود؟  یک گرایش فطری در انسان است که دوست دارد با فرزندانش بنشیند، یک گرایش فطری در فرزند است که دوست دارد بنشیند و به پدرش گوش دهد. چرا بعضی سعی می کنند این گرایش فطری را نابود کننند و یا برعکس آن عمل کنند؟ جوانان عزیز از خداوند می خواهم که راههای سعادت دنیا و آخرت را برای شما هموار سازد و شما را در کارهایتان بصیر و بینا کند. اینکه شما کسانی را پیدا کنید که به خاطر اندیشه و رأی استوارشان از آنها مشورت بگیرید.  اندیشه و نظری حکیمانه و دقیق. جوانان علم بیاموزید علم آغاز می شود و پایان نمی پذیرد. انسان وقتی قدم در راه علم می گذارد آغاز می شود و پایان نمی گیرد و باقی می ماند. یاد می گیرد آنچه را که خداوند برایش خواسته تا باقی بماند.  پیشنهاد می کنم که از دیگران مشورت بخواهید و برنامه ریزی کنید یک برنامه ریزی کاربردی، به آینده خوشبین باشید اگر با گامهای حکیمانه و دقیق کار کنید بدون شک نتایج طبق برنامه ریزی خواهد بود. اگر شوق و علاقه ما به جوانان و فرزندان نبود و اگر این موضوع اهمیت نداشت به آن نمی پرداختیم ولی به جهت اهمیت آن بارها و بارها به جهت احساس اهمیت به پسران و دخترانمان و اهمیّت این دوره از عمر آن را تکرار می کنیم، علی رغم طوفان مشکلات که به کشور نمی گذاریم که جدایی و فروپاشی خانواده ها این دردها و فشارها باشد. طبعا دوست دارم و می خواهم که این سخنانم را سیاستمداران واقتصاددانان، شهروان و صاحبان اندیشه و سخن و خانواده های شریفی که بر فرزندان خود حریصند، بشنوند.  از خداوند بلند مرتبه سلامت دین و دنیای خود و عاقبت بخیری را خواستاریم و می خواهیم ما را در امور کشور و همه جوانان این کشور بینا کند.  و الحمدلله رب العالمین و صلی الله علی سیدنا محمد وآله الطبین الطاهرین.

پیوست ها