خطبه دوم نماز جمعه کربلا به امامت شیخ عبد المهدی الکربلائی در تاریخ هجدهم محرم الحرام ۱۴۴۰ هجری برابر ششم مهر ماه ۱۳۹۷ شمسی

موضوع بحث ما همچنان پاسخ به سوالی است که در خطبه قبلی مطرح کردیم، اینکه ما باید چه چیزی را از جنبش اصلاحی امام حسین علیه السلام بیاموزیم؟ امام حسین علیه السلام در این عصر از ما چه انتظاری دارند؟ کربلاء با رمز حسینی خود از ما چه انتظاری دارد؟ ما در این عصر چگونه پیروان راستین امام حسین علیه السلام باشیم؟ ما به بخشی از این سوال ها پاسخ دادیم و برخی از مواردی که باید یاد بگیریم را بیان کردیم و گفتیم که اولین و مهمترین مساله احساس مسئولیت است، این احساس مسئولیت انواعی دارد که از جمله آنها آگاهی فرهنگی و اجتماعی و مسئولیت کلام است: برادرانم توجه کنید منظور ما از آگاهی فرهنگی و اجتماعی و مسئولیت کلام چیست؟ منظور ما از آگاهی و شعور فرهنگی این است که پیرو امام حسین علیه السلام مسلح باشد برادران توجه کنید ما یک مومن داریم و یک مومن حسینی داریم، منظور ما اینست که مومن حسینی در عصر ما به سلاح معرفت و دانش فقهی، فرهنگ اسلامی علوم تربیتی، اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و تمامی اسلوب های اسلامی مسلح باشد و در دانش و فرهنگ خود به معارف و فرهنگ های آکادمیک و تخصصی و فرهنگ های عمومی محدود نشود. برادران و خواهران می بینیم برخی تمام تلاش، وقت و ذهن خود را برای کسب علوم دانشگاهی و تخصصی صرف می کنند بله این علوم از جمله علوم پزشکی، مهندسی، شیمی، فیزیک، علوم معاصر  اجتماعی، تربیتی و اقتصادی در زندگی ما اهمیت دارند اما اینها برای اینکه در عصرمان به شکل مطلوبی شاهد رویکرد حسینی باشیم، کافی نیستند. ما چگونه اصول نهضت حسینی را در این عصر محقق کنیم؟ در این راستا مومن پیرو مکتب امام حسین علیه السلام باید به دانش فقهی و فرهنگ های اسلامی مسلح شود، در اسلام فرهنگ جامعه، تربیت،  معنویت، فرهنگ اجتماعی و سیاسی وجود دارد و در تمامی ابعاد زندگی این فرهنگ ها وجود دارند زیرا اینها کلید بصیرت قلب هستند، ما چشمی داریم که با آن اشیاء را می بینیم اما برای دیدن حقیقت اشیاء باید قلبی داشته باشیم که با چشم بصیرت ببینیم، آنچه از ما انتظار می رود اینست که در مورد واقعیت و جامعه ای که در آن زندگی می کنیم رویکرد حسینی داشته باشیم، همچنین باید به این نکته توجه داشته باشیم که مومن حسینی باید مسلح به فرهنگ و علوم فقهی و دیگر فرهنگ های اسلامی بوده و علاوه بر اینها باید به فرهنگ های معاصر و اوضاع جامعه توجه داشته باشد. درست نیست توجه مومن حسینی تنها به خودش باشد و تلاش کند تا حد مورد نظر از علوم را برای خودش کسب کند بلکه باید به اوضاع و شرایط جامعه اش نیز هر چند کلی توجه داشته باشد و این دانش فقهی و فرهنگ اسلامی را از منابع درستش که اهل بیت علیهم السلام تعیین کرده اند، بگیرد، در این صورت ما در مسایل دینی مان بصیرت داریم، برادرانم توجه کنید از جمله مسایل مهمی که یاران امام حسین علیه السلام به آن رسیدند، اینست که در کنار ایشان بمانند هر چند که کافران بسیاری به امام حسین علیه السلام خیانت کردند، از جمله دلایل آن هم اینست که آنها بصیرت داشتند همانگونه که دشمنانشان از آنها با عنوان دارندگان بصیرت یاد کردند به همين دلیل هم در حدیث آمده است: "در دین خدا به دنبال فهم عمیق باشید زیرا فهم عمیق در دین کلید بصیرت و کمال عبادت و سبب تحصیل مقام های بالا و مراتب شکوهمند در امور دین و دنیاست". با توجه به اینکه تفقه در اینجا به معنای فهم درست و آگاهانه و عمیق از فرهنگ های مختلف اسلام است، در این صورت انسان می تواند با کمک این فرهنگ ها و دانش و منابع آن به این فهم درست برسد، ما بر این مساله تاکید می کنیم گاهی مومنی هست که نماز می خواند، روزه می گیرد و متدین است اما این دانش و علوم را از منابع درستش نمی گیرد و دچار توهم می شود که فلان شاید منابع این دانش و علوم باشند پس به اشتباه می افتد و راه درست را گم می کنند پس باید تفقه در دین داشته باشد، من همانگونه که سال هایی از عمرم را صرف کردم و تمام تلاشم را در راه کسب علوم پزشکی، فیزیک، شیمی، مهندسی، جامعه شناسی، اقتصاد و دیگر مسایل گذاشتم، البته اینها مسایل مهمی در زندگی ما هستند و ما به آنها توجه و اهتمام داریم اما همزمان باید توجه بسیاری به علوم فقه و فرهنگ های اسلامی داشته باشیم تا نسبت به رویکرد درستی که باید زمانی که جامعه ام با خطرات و دیگر مسایل مواجه است، اتخاذ کنم، بصیرت و معرفت پیدا کنم. ما آگاهی فرهنگی و اجتماعی داریم، منظور از آگاهی اجتماعی چیست؟آگاهی اجتماعی اینست که انسان مومن بداند مسئولیت هایش نسبت به جامعه خودش، خانواده، بستگان، همکاران و جامعه اش چیست.. بسیاری از مردم تمام توجه شان تنها معطوف به خودشان است و در برابر جامعه اطراف خود که ابتدا از  خانواده، جامعه کوچک آغاز می شود و پس از آن شامل بستگان و در ادامه همکاران و جامعه بزرگتر اطراف او می شود، احساس مسئولیتی ندارند، آگاهی اجتماعی و حسینی اینست که من به واقعیت مسئولیتی که در برابر جامعه ام دارم، آگاهی داشته باشم و اگر زمانی انحرافی را در جامعه، چه فرهنگی يا اخلاقی و يا رفتاری و یا دیگر انحراف ها دیدم، نباید نظاره گر آنها باشم بلکه باید نسبت به ماهیت این خطرات، مشکلات و بحران هایی که در جامعه ایجاد می شوند، اطلاع و توجه داشته باشم و تلاش کنم با همکاری با دیگران، از راه علم و معرفت درست راه حل هایی برای آن تعیین کنم. این راه باید علم و معرفت درست باشد وگرنه جهل و نادانی مشکلات را پیچیده کرده و بحران ها را وخیم تر می کند، علم همانی است که نورهایی برای راه حل های مشکلات و بحران های دشوار می تاباند و این علم نیز باید از منابع درستش اخذ شود.. و اما مسئولیت کلام ما به این موضوع نیز می پردازیم، برادران و خواهرانم کلام سلاح انبیا و صالحان برای هدایت مردم و راهنمایی آنها به سوی راه درست است، اکنون به سخنان امام حسین علیه السلام توجه کنید که چگونه در طول عصرها و زمانه ها راه و روش اصلاح شخص و جامعه بوده است، پیامبران از سلاح کلام و کلمه استفاده می کردند اما زمانی که این کلام و کلمه به درستی استفاده نشود، به وسیله ای برای فتنه انگیزی و کینه ورزی و درگیری ها میان اعضای جامعه و نابودگر فرد و جامعه تبدیل می شود بنابراین مومن حسینی باید بداند که او مسئولیت کلام دارد و مسئول دعوت به سوی خدای تعالی با حکمت و موعظه خوب از راه کلام است، مسئولیت امر به معروف و نهی از منکر  با کلام و طبق شروط مورد نظر را دارد، مسئولیت مقابله با فساد، انحراف اخلاقی و رفتار در جامعه با کلام و دیگر مسایل جامعه را نیز دارد. به همین دلیل می بینیم کسانی که از اصول امام حسین علیه السلام پیروی کردند، پس از ایشان توجه داشتند که این کلام و سخن است که می تواند امت اسلامی را با سخنرانی های امام زین العابدین علیه السلام و خطبه های حضرت زینب علیها السلام بیدار نگه دارد. این سخن تاثیر دارد، زن و مرد مومن پیرو امام حسین علیه السلام کسی است که می داند چه سخنی را باید برای مقابله با فساد و انحراف در داخل جامعه و دیگر مسایل بگوید، او در برابر انحرافات در جامعه اش ساکت نمی ماند بلکه با کلام خود به سوی خداوند تعالی دعوت می کند و جامعه را با علوم فقهی و فرهنگ های اسلامی آگاه می کند. همچنین مسئولیت دیگر یعنی مسئولیت موضعگیری ما به آن توجه می کنیم تا مسیر نهضت حسینی و ماهیت شخصیت کسانی که در کنار امام حسین علیه السلام ایستادند و آنهایی که به ایشان خیانت کردند را به خوبی مطالعه و بررسی کنیم، می بینیم جوهر اصلی اسلام و همانگونه که نهضت حسینی به ما آموخت، اسلام تنها عبادت و آداب و سننی که انجام می شوند و نمادهایی که افراشته می شوند و شعارهایی که‌ حنجره ها فریاد می زنند، نیست بلکه اسلام راستین و حسینی موضعگیری و رویکردی است که مومن زمانی که امت اسلامی با خطر انحراف مواجه شود و طوفان های گمراهی و جهل امت را درنوردد، اتخاذ می کند و خطر علیه امت اسلامی برای خود رویکردی دارد. بسیاری از شخصیت های اسلامی که علم فراوانی داشتند و عمرشان را به عبادت و نماز شب و ذکر خدای تعالی گذراندند، زمانی که خطر انحراف و گمراهی اسلام و امت اسلامی را تهدید کرد، این اشخاص به گوشه خانه هایشان گریختند و بر بالای بلندی به تماشا ایستادند و رویکردی که با آن به امام علیه السلام یاری دهند، نداشتند، آنها از این سخن امام حسین علیه السلام بهره ای نبردند: کسی که به ما ملحق شود به شهادت می رسد و کسی که به ما ملحق نشود، به پیروزی نمی رسد، با مطالعه و بررسی سیره زندگی کسانی که به امام علیه السلام پشت کردند، می فهمیم اسلام و اصول حسینی و نهضت حسینی به این معنا است که پیرو امام حسین علیه السلام  تنها نباید این عبادات و سنن را به جا آورد و اسلام و نهضت حسینی تنها سر دادن این شعارها نیست بلکه موضعگیری و رویکردی است که شخص زمانی که اسلام با خطر بزرگی مواجه است، آن را اتخاذ می کند، بنابراین کسی که رویکرد و موضعگیری شجاعانه و فداکارانه ای در برابر خطر گروهک های داعش اتخاذ کرده و جان خود را فدا کرد و یا پولش را در این راه خرج کرد، همان کسی است که اصول نهضت حسینی را پیاده کرد،اما کسی که در این جایگاه های خطرناک و حساس تنها نظاره گر ماند و حفظ دنیا و جان خودش و خانواده اش و ثروتش را بر حفاظت از درستی دین و مقدسات آن و آبروی همشهری هایش ترجیح داد، هر چقدر عبادت و ذکر خدا انجام داده باشد، به منزله پیروی راستین از مکتب امام حسین علیه السلام نیست. بنابراین انسان باید بداند اصول نهضت حسینی کدامند و انسان چگونه می تواند یک پیرو راستین امام حسین علیه السلام باشد. از خداوند تعالی می خواهیم که به ما توفیق دهد از رهروان راه امام حسین علیه السلام و از دوستداران واقعی ایشان باشیم همانا که او شنونده اجابت کننده است، حمد و سپاس مخصوص الله پروردگار دو جهان است، خداوندا بر محمد و خاندان پاک ومطهرش درود فرست.

پیوست ها